Betsy districtskampioen libre 5e klasse
Verslag van Betsy Gerritsen en Renze de Vries
Verzamelen
Verzamelen ja, dat konden we. In een van huis meegebracht plastic puutje. De ballen kostten ons niets, als we het kratje maar lieten staan, en je kon er geweldig moes van maken, dus mooi dat we ze meepakten, in Weerdinge. Verderop lag nog meer, een slag kleiner, kastanjebruin, in ruwe bolsters maar zeker zo smakelijk. Hup, ook in het zakje. We bevonden ons in de daluren van het toernooi, de tweede van de drie dagen, en met de andere kleur ballen, rood en wit, ging het op dat moment even een stuk minder goed.
Tegenstrevers
Waar lag het aan? Niet aan de organisatie, niet aan de arbitrage, niet aan de catering, niet aan de sportieve sfeer, dat alles was tot in de puntjes in orde. Aan onze tegenstrevers, zoals ze in het land van Corin, Caudron en Ceulemans heten, kon het ook niet liggen. Liefst 4 reserves waren er opgeroepen en daar gaat het tegenstreversniveau doorgaans niet mee omhoog. We maakten kennis met:
De heer Bakker - 77 jaren en net een nieuwe heup geplaatst.
De heer De Boer - buitenmens verplicht tot binnenwerk in 23 graden C.
De heer Gankema - de meest losse keuvoering benoorden Zwolle.
De heer Karsten - het onmiskenbare postuur van een driebander.
De heer Van Praag - ex-kickbokser ambieert het groene laken.
De heer Zanen - straffe shagroker.
Verkeerd ingeschat?
Was het een wonder dat we mogelijkheden zagen? Grote mogelijkheden misschien wel. Maar ja. Laten we de hand eens in eigen boezem steken. Mevrouw Gerritsen gaat kenmerkend degelijk van start, wint beide partijen en plaatst zich na dag 1 bovenaan. Prima. Maar waarom, Betsy, de mannen zo nadrukkelijk op scherp gezet met een serie van 12? Waarom toch? De messen waren geslepen hoor, de volgende dag. Eerlijk gezegd bleek er geen bal van onze inschatting te kloppen. De heer Gankema veegde met zwaaiende keu de gekste ballen op elkaar en bleek een meester in de onbedoelde verzamelstoot. Karsten: degelijk hoor, niks driebanden, gewoon het hele repertoire. Van Praag de kickbokser blijkt te beschikken over een werkelijk oogstrelende coup de queue. Zanen: verbluffende conditie. En Bakker en De Boer zag je partijen winnen die een gewoon mens had opgegeven.
Krankjorem
En uitgekookt dat ze waren! Zoals de heer De Vries (Renze) mocht ervaren. Kijk, als Renze al zijn ballen van acquit had mogen spelen, dan had hij halverwege dag 2 het kampioenschap in de zak gehad. Maar helaas, na de acquitstoot raken de ballen in allerlei krankjoreme liggingen waar niemand wat aan heeft. Dat wil zeggen, Renze niet. Die gaat op de artistieke toer met gekromde ballen over de volle lengte. Waar hij onmiddellijk bewonderende oohs en aahs en een koor van vingerknippen voor oogst, onafhankelijk van enige carambole. Het sluwe gestreel mist zijn uitwerking niet: Renze gaat in zijn tovenarij geloven, ziet elke huis-tuin-en-keukenbal voor een mirakel aan en vergeet totaal waar het bij het librespel om draait: de punten. Deelnemer weggevingerknipt.
Ten slotte
Nou, bijna. Renze ziet in de laatste partij van dag 2, tegen een oververhitte De Boer, ineens het licht, gaat voor de punten en wint. Hij zet de trend de volgende dag door met nog twee gewonnen partijen en eindigt in de middenmoot, 5de plaats, moyenne 0,96. Betsy is op dag 3 ook hersteld. Ze speelt een zinderende partij, de beste van het toernooi, tegen Van Praag, met een afsluitende serie van 10, net 1 boven de tegenstrever. Dan kun je biljarten: Betsy wordt districtskampioen 5de klasse met een moyenne van 1,28. De zondag was dus onze beste dag. Zou de aanwezigheid van Jaap Dekker ermee te maken hebben gehad? Hij zei (bijna) niets voor. En dan toch scoren...
